Η «αλήθεια» της εικόνας
Κοιτάζοντας το σανατόριο στα Χάνια του Πηλίου, νιώθει κανείς αδύναμος ν’ αντισταθεί στη παρόρμηση του νου που προσπαθεί να αναπλάσει μια μορφή, να δώσει σχήμα, φόρμα σε μια σκέψη, σε μια αφήγηση που ν’ αντιστοιχεί στο παρελθόν του... ολόκληρο το κτήριο βοά μια ιστορία, την ιστορία του, πολλές ιστορίες μαζί, πολλές, αμέτρητες εικόνες, είδωλα θολά, αντικατοπτρισμούς...
είδωλα ψευδή, μιμήσεις μιας πραγματικότητας άλλης, πιθανόν ανύπαρκτης, παιχνίδια του νου και της φαντασίας....αλλά και πάλι ποιος μπορεί να πει με σιγουριά για την εικόνα και την «αλήθεια» της, τόσο εκείνης του χθες όσο και αυτής του σήμερα...